Książka niniejsza przeznaczona jest dla wszystkich, których interesuje śpiew rozumiany jako naturalna potrzeba człowieka. Szczególnie wyeksponowany w niej został aspekt pedagogiczny, a więc ten obszar wiedzy, który zajmuje się uczeniem śpiewu jako najbliższą dzieciom i młodzieży formą kontaktu z muzyką, formą uprawiania jej; śpiewem jako drogą do poznawania muzyki w ogóle, śpiewem jako dominującym elementem edukacji muzycznej dziecka. Podstawowy problem pracy zawiera się w pytaniu: czym jest śpiew w życiu ucznia? Ponadto dociekania dotyczą miejsca śpiewu i podejścia do śpiewu (w szkole, w domu, w grupach nieformalnych) uczniów - członków chórów działających w ramach programu Śpiewająca Polska oraz uczniów nie będących członkami chórów. Praca składa się z dwóch części. Część pierwsza (teoretyczna) dotyczy różnych aspektów śpiewu: od antropologicznego, przez psychologiczny do edukacyjnego. Dopełnia ją przedstawienie alternatywnych programów upowszechniających śpiew, których w Polsce i na świecie nie jest mało. Część drugą (empiryczną) stanowi opis badań własnych nad stosunkiem dzieci i młodzieży do śpiewu. Podjęte badania wykazały, że śpiew wbrew panującym opiniom może stać się potrzebą codzienną każdego ucznia. Warto podkreślić, że niosą one ze sobą także ważne implikacje praktyczne.