Celem monografii jest ukazanie ponadczasowych wartości ludowych dziecięcych zabaw muzycznych. Realizacja tego celu wymagała ujęcia tematu z dwóch perspektyw: teoretycznej i praktycznej. W części pierwszej, wprowadzającej definicję zabawy w kulturze, przedstawiłam ujęcie tego zagadnienia przez wybitnych teoretyków oraz pedagogów polskich i zagranicznych. Podrozdziały zawierają szeroko pojętą klasyfikację zabaw, wyszczególniają dziecięce zabawy ogólnorozwojowe, dziecięce zabawy ludowe w przykładach polskiego folkloru oraz zbiory piosenek ludowych z zabawami. Osobno została wyodrębniona ludowa oraz literacka twórczość dla dzieci w płaszczyźnie edukacyjnej, w tym zbiory metodyczne. Poruszone zostało zagadnienie motywów muzycznych w tekstach literatury dziecięcej, z podkreśleniem zawartej w nich melodyjności i rytmiki. Indywidualnie potraktowałam właściwości muzyczne zabaw ludowych oraz tematykę badań śpiewów niezwrotkowych w polskim folklorze. Zwróciłam też uwagę na pieśń jako całość wyrazowo-muzyczno-poetycką, którą z łatwością dziecko potrafi ogarnąć, mimo występowania w niej wielu zwrotek oraz wprowadzania zmian w warstwie muzycznej i treściowej. Część druga (praktyczna) traktuje o śpiewie jako jednym z podstawowych i najważniejszych wymiarów rozwoju muzycznego człowieka, z podkreśleniem roli śpiewu jako podstawy zabaw ludowych i czynnego uprawiania muzyki. Skupiłam się na przedstawieniu form upowszechniania ludowych dziecięcych zabaw muzycznych w programie pod egidą Instytutu Muzyki i Tańca Mały Kolberg oraz działającej od 2010 roku w Akademii Muzycznej w Katowicach Akademii Przedszkolaka, która jest moją propozycją autorską. Podkreśliłam żywotność oraz aktualność „tradycji”, która wprowadza dzieci i rodziców w jakże bogaty i wartościowy świat muzyki ludowej i staje się niejako formą integracji pokoleń..