Czemu Kodály? (Wojciech Jankowski)
"Czemu Kodály?" jest wyborem tekstów: referatów, wykładów itp. - publikowanych i niepublikowanych, które "zebrały mi się" przez ostatnie 15 lat zajmowania się - w taki czy inny sposób - problematyką kodalyowską. Jeżeli ośmielam się nieskromnie z tekstów tych ułożyć - w ujęciu chronologicznym - i zaproponować Czytelnikom książkę, to czynię tak z kilku powodów.
(...) Mam nadzieję, że przedstawiony dalej wybór prac okaże się przydatny i pomocny nie tylko dla zrozumienia wielu niuansów kodalyowskiej pedagogiki, ale także dla kontynuacji naszych starań, by ruch kodalyowski w Polsce przeszedł z fazy "preparacyjnej", jak to określiłem w jednym z tekstów, w fazę możliwie szerokiego zastosowania.
źródło: Czemu Kodály?, "Od Autora" - W.Jankowski
Śpiewajże mi jako umiesz (Katarzyna Dadak-Kozicka)
Muzykowanie w szkole według koncepcji Kodálya
Praca ta - przeznaczona głównie dla nauczycieli muzyki i studentów wychowania muzycznego - jest propozycją spojrzenia na polską muzykę ludową od strony jej szczególnych wartości (muzycznych, ogólnorozwojowych, wychowawczych, metodycznych) dla edukacji. Może być ona wykorzystywana zarówno w szkołach ogólnokształcących, jak i muzycznych. Inspirowana jest dziełem Kodálya i wiele zawdzięcza niektórym światowym adaptacjom kodalyowskim m.in. francuskiej J. Ribiere-Raverlat oraz amerykańsko-kanadyjskiej w wersji znanej z prac Lois Choksy. W porównaniu z tamtymi pracami skupia większą uwagę na problematyce wychowawczej i ogólnokształcącej (zagadnienie polifunkcyjności muzyki). Wydaje się bowiem, iż jest ona szczególnie istotna i zaniedbana. Najważniejszą kwestią jest formowanie właściwej postawy wobec muzyki i jej roli w życiu. Chodzi o kształcenie zamiłowania, rozumienia i umiejętności przyswajania muzyki tak, by stała się ona sposobem życia dla każdego człowieka. W kulturach tradycyjnych tak muzyka funkcjonowała i są przykłady, że może być tak obecnie.
źródło: Śpiewajże mi jako umiesz, "Od Autorki" - K.Dadak-Kozicka
(...) Nawiązanie do koncepcji Kodálya w tej pracy polega na: wykorzystaniu rodzimego folkloru jako podstawy edukacji muzycznej; wyeksponowaniu śpiewu, czyli aktywnego sposobu uprawiania muzyki, dostępnego każdemu; kształceniu poczucia tonalności i formy pieśni (a zatem i czystego muzykalnego śpiewu) przez stosowanie tzw. solmizacji relatywnej.
(...) I choć zasadniczo pieśni są przeznaczone dla klas I-V, mogą być też wykorzystane w klasach starszych, oraz w szkołach muzycznych. Oczywiście należy dokonać za każdym razem przemyślanego wyboru spośród pieśni, zachowując zasady porządkujące zbiór.
źródło: Śpiewajże mi jako umiesz, "O wartościach muzyki ludowej i założeniach kodalyowskiej edukacji" - K.Dadak-Kozicka
Kodalyowskie inspiracje II (red. Mirosława Jankowska)
Prezentowany tom, "Kodalyowskie inspiracje II" to wyłącznie kodalyowskie doświadczenia polskich nauczycieli muzyków, sukcesy ale też porażki. Książka jest adresowana głównie do osób, które mają już pewną wiedzę o tej koncepcji. Ale wciąż wracamy do zagadnień, które leżą u podstaw "metody" Kodálya i taki właśnie jest tytuł części pierwszej.
(...) Część druga ("Klasy kodalyowskie") jest poświęcona klasom "śpiewającycm", czyli klasom ogólnokształcącym z rozszerzonym programem muzyki. (...) Klasy eksperymentalne pracowały według obowiązującego wówczas programu "Muzyki", ale uzupełnionego według potrzeb wdrażanej metody. Zamieszczone uzupełnienia dla trzech klas pozwalają prześledzić początki kształtowania się dzisiejszego, "kodalyowskiego" programu nauczania.
(...) Część trzecią ("Metoda Kodálya w szkołach muzycznych i chórach") otwierają wypowiedzi Magdaleny Hruszwickiej i Magdaleny Lesickiej - prezentują doświadczenia autorek w próbach wdrożenia elementów koncepcji Kodálya w szkołach muzycznych. (...) O stosowaniu metody relatywnej na trzecim stopniu kształcenia, w akademii muzycznej, pisze Barbara Stencel (...). Metoda relatywna stosowana jest także w chórach szkolnych i amatorskich (...). Zamieszczony tu opis pracy chóru, w którym stosowane są elementy tej metody (...) ukazuje jak można dzięki tej metodzie wzbogacić warsztat pracy z chórem (każdym!), jak rozwijać uzdolnienia i zainteresowania chórzystów.
(...) Każdy kolejny tom serii kodalyowskiej ukazuje jak idee Kodálya wciąż znajdują żywy rezonans w wielu środowiskach, jak wciąż inspirują do działania i współpracy. Wielu nauczycieli szuka wskazówek, co należy zrobić, by w szkole powszechnej prowadzić klasy "śpiewające", jak przygotować program i materiał nauczania dla tych klas. (...) Zamieszczone w tym tomie wypowiedzi pomogą im w podjęciu dobrych decyzji i ułatwią zadanie. (...).
źródło: Kodalyowskie inspiracje II, "Wprowadzenie" - M.Jankowska
Nauczanie polifonii, harmonii i form w szkole podstawowej (Ildikó Herboly-Kocsár)
"Polifonia", "harmonia" i "formy" są u nas postrzegane jako wysoce specjalistyczne przedmioty w średnich i wyższych szkołach muzycznych, niedostępne zwykłemu dziecku w szkole podstawowej. Autorka traktując je jako konstytutywne elementy utworu muzycznego, śmiało wprowadza je do nauczania muzyki naszych dzieci już od najmłodszych lat, w sposób stosowny do wieku naszych wychowanków. Jest to najlepszy przykład integralnego podejścia w nauczaniu muzyki, właściwego koncepcji Kodálya.
(...) Nie chcąc rozbijać zwartej konstrukcji pracy, dołączyliśmy w Dodatku objaśnienia związane ze stosowaną przez Autorkę solmizacją relatywną, a także polskie przykłady zabaw i piosenek dziecięcych, polskich pieśni ludowych. Kierujemy także Czytelnika do naszych lektur i źródeł materiałów do pracy z dziećmi.
źródło: Nauczanie polifonii, harmonii i form w szkole podstawowej, "Przedmowa do wydania polskiego" - M.Jankowska
Książka będzie wspaniałą pomocą dla tych wszystkich, którzy pragną przybliżyć muzykę swym wychowankom, według jej muzycznych praw, tzn. w sposób muzyczny - sposób jedyny możliwy do zastosowania.
Trzy studia składające się na tę książkę nie tłumią, ani nie ograniczają wyobraźni nauczyciela, wręcz przeciwnie - rozszerzają zakres jego możliwości. Nie jest to jedyny przykład, lecz z pewnością taki, który może być naśladowany przez wszystkich związanych z tą dziedziną nauczania. Z tych właśnie powodów polecam tę książkę wszystkim nauczycielom muzyki.
źródło: Nauczanie polifonii, harmonii i form w szkole podstawowej, "Przedmowa" - P.Erdei